VoetbalJournaal Bommelerwaard, september 2018

9 www.changinglijf.nl - 073-5947040 receptie@uniek tness.nl KOM NAAR DE INSPIRERENDE INFOAVOND 2 OKTOBER 19.30 uur 0214015.pdf 1 20-9-2018 11:13:00 ik er een moest nemen, maar het is toch anders als je daar daad- werkelijk staat.” De aanvoerder zal het promotiefeest niet snel meer vergeten. “Zoiets maak je niet elk jaar mee.” Nu de slingers zijn opgeruimd en de rookpluimen zijn opgetrokken, wacht de voorbereiding op een zwaar nieuw seizoen. Jan van Ar- ckel zal in een vierde klasse vol derby’s moeten vechten voor lijfs- behoud, iets wat Van den Anker terdege beseft. “Maar ik denk dat we voetballend beter zijn dan in het seizoen dat we degradeerden (2015-2016). De groep is sowie- so totaal anders, Jan van Arckel speelt nu met bijna alleen nog maar jongens uit Ammerzoden. Het is een jonge selectie, maar wel een die inmiddels twee seizoenen tegen MEC’07. Maar dankzij de heldenrol die de 17-jarige keeper Daviyo van der Ven speelde, pro- moveerde Jan van Arckel alsnog en werd Van den Ankers misser vergeven en vergeten. Nu kan laatstgenoemde lachend te- rugkijken op die middag. “Ik heb weleens vaker een belangrijke penalty gemist, maar schiet ze op trainingen wel binnen. Ik vond dat Keijnemans wil weer pijnvrij voetballen bij Well Danny Keijnemans (28) kende afgelopen seizoen een moeilijk jaar. Het voetbaldier moest voornamelijk vanaf de zijlijn toekijken hoe zijn medespelers van WSV Well een zwoegend jaar doormaakten. Hij gaat echter met veel vertrouwen 2018-2019 in. Een knieblessure zorgde ervoor dat Keijnemans vorig seizoen een geringe inbreng had in het eerste team van WSV Well. Daardoor kon hij niets anders doen dan lijdend toezien hoe zijn medespelers niet verder kwamen dan de elfde plek. “Het deed af en toe echt pijn aan mijn ogen, terwijl ze me op andere momenten juist verrasten met goed spel. Het probleem zat hem in de te krappe spelersgroep, met een jaar geleden een knieblessure op, kraakbeenschade. “Het had een beetje geregend, ik wilde een bal binnenhouden, kreeg een zetje van een tegenstander en viel met mijn knie tegen de reclameborden aan. Daar heb ik nog steeds last van”, aldus Keijnemans, die eigenlijk allang weer fit had moeten zijn. “Het gaat moeizaam, eigenlijk moet ik ook vaker naar de sportschool en de fysiotherapeut om te revalideren, maar dat lukt met mijn werk en het voetballen niet.” Want voetballen blijft Keijne- mans doen, of het nou verstan- dig is of niet. “Als het maar een beetje gaat, doe ik mee. Het moet echt heel ernstig zijn, wil ik aan de kant blijven.” paar blessures en schorsingen kom je al snel in de problemen als dorpsclub.” Hij heeft meer vertrouwen in de jaargang die voor de deur staat. “We hebben er weer wat spelers bijgekregen vanuit de lagere elftallen. Als het eenmaal gaat lopen, dan komt het wel goed. Dan kunnen wij het ieder team moeilijk maken.” KRAAKBEENSCHADE Keijnemans, een echte jongen vandeclub,hooptzelfookvaker mee te kunnen doen. Hij liep inmiddels alweer meer dan een bij de senioren erop heeft zitten. Ik heb er dus wel vertrouwen in.” Ook met Van den Anker is het heel hard gegaan. Drie jaar gele- den speelde hij nog voornamelijk in het tweede elftal, nu is hij de aanvoerder van het vlaggenschip. “Ik ben fitter geworden, flink wat kilo’s lichter dan toen. Ik ben gaan kickboksen en dat heeft me echt geholpen, daardoor zijn mijn con- ditie en loopvermogen sterk ver- beterd. Ik ben een betere voetbal- ler geworden en heb geprofiteerd van de keuze van de club voor eigen jongens.” Dat hij nu een sterkhouder is van Jan van Arckel maakt hem trots. “Ik woon op 100 meter van het voetbalveld, het is echt mijn clup- pie. Ik zit hier voorlopig wel goed.” Niek van den Anker (23) kijkt uit naar de hernieuwde kennismaking met de vierde klasse bij voetbalvereniging Jan van Arckel. Als broekie degradeerde hij twee jaar geleden met het eerste, nu is hij als sterkhouder terug op dat niveau met een jonge selectie. Jan van Arckel: Met de borst vooruit in de vierde klasse Foto: Gerald van Zanten Het is al laat als Van den Anker even tijd heeft voor een interview. Hij heeft een goede reden voor zijn verlate beschikbaarheid: hij moest oud papier ophalen in Am- merzoden en omgeving. “Eens in de maand moet een groepje jon- gens uit de selectie dat doen, de club krijgt daar flink wat geld voor. Daarom vind ik het ook niet zo erg om te doen, je helpt je club op deze manier.” Met een glimlach denkt Van den Anker terug aan het slot van vo- rig seizoen. Hij beschrijft de finale van de nacompetitie als ‘heel bizar’. Dat was het ook zeker, de aanvoerder dreigde zelfs de schlemiel te worden in de penaltyserie WWW.JANVANDIESEN.NL 16318.pdf 1 23-8-2018 15:02:25 KAARTENREGEN Zo kon hij maar een wedstrijd of zesmeedoen. In die duels pakte hij ook nog eens drie rode kaar- ten. En dat is een probleem wat aan Keijnemans kleeft: hij komt vaak in het nieuws met een uit- spatting. “Soms is het frustra- tie, soms ben ik gewoon op de verkeerde plek op het verkeer- de moment en het is ook zo dat als je eenmaal een slechte naam hebt, je daar lastig vanaf komt.” Het zijn diverse inciden- ten waarvoor Keijnemans de straf kreeg: een harde tackle, natrappen of commentaar op de leiding. “Als een scheidsrechter me de les gaat lezen, word ik sowieso boos. Daar kan ik echt slecht tegen.” Mensen die Keijnemans alleen van buiten het voetbal- veld kennen, zullen in hun ogen wrijven bij het lezen van deze tekst. “Ik ben in het dagelijks leven echt de rust zelve. Ik weet niet waar het door komt dat het tijdens een wedstrijd totaal an- ders is, misschien ben ik wel te emotioneel. Het is niet zo dat ik vooraf al denk: laat ik er nu eens een trappen.” Gelukkig hoeft hij die kaarten niet zelf te betalen. “Dan zou ik zo nog een baantje kunnen zoeken.” Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Graafseweg 62 5213 AL Den Bosch T 073 613 8785