VoetbalJournaal Eemland, december 2018

21 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Teamkleding met de perfecte pasvorm. Het is zaterdagmiddag als Ronnie van Essen de spelersbus uitstapt. Hij behaalde met zijn ploeg een gelijkspel en moest Robert van een Broek vervangen als centrale verdediger. De 30-jarige voetballer liet zien dat hij in deze positie ook goed uit de voeten kan en met een aantal goede verdedigende acties wist hij, samen met de rest van de defensie, de schade te beperken tot één doelpunt. DOORMARTIN VEENENDAAL De voetballer van s.v. “de Valleivo- gels” zit voor het 4e seizoen bij de A-selectie, maar kent ook een verleden bij VV Renswoude. Ronnie is open en eerlijk over deze twee clubs. De overstap maken naar een andere club heeft altijd een reden. ,,Ik wilde graag in de A-selectie komen. Toen ik vernomen had dat ik in het seizoen 2010/2011 niet vanuit het tweede elftal bij de A-selectie zou zitten, kreeg ik een belletje van Henk van Essen, het boegbeeld van Renswoude. Toen was, hoewel met pijn inmijn hart, de keuze niet zo moeilijk en ben ik naar Renswoude gegaan waar ik wel een kans kreeg”. Die kans heeft Van Essen gepakt, want in het eerste seizoen heeft hij veel gespeeld in het eerste elftal. In deze periode ligt ook gelijk zijn mooiste moment uit zijn voetbalcarrière. ,,Kijk in mijn eerste wedstrijd werd ik “Man of the Match”. Dan krijg je de bloe- men en dan ga je toch even langs je ouders die langs de lijn staan. De bloemen die waren voor mijn moeder, maar het ging mij om een bijzondere gedachte. Mijn opa en oma stonden altijd langs de lijn bij de bewoners van sportpark De Hokhorst en ik voelde op een Ronnie van Essen een voetballer met passie of andere manier dat ze er ook bij deze wedstrijd bij waren. Dat was wel even bijzonder”. Vragend naar het kampioenschap wat hij beleefde met Renswou- de, verschijnt er een grote glim- lach. ,,Ook dat was natuurlijk een prachtig moment”, aldus Van Es- sen. ,,Hoe vaak wordt je kampioen met een eerste elftal? Dat wordt je niet zo vaak en zulke gebeur- tenissen vergeet je nooit meer. Na dit prachtige jaar vond ik het weer tijd om naar “mijn cluppie” Valleivogels te gaan. We voet- balden toen eerste klasse, maar het was niet de terugkeer waar- op ik had gerekend. Raar maar waar, het volgende seizoen ben ik toch weer terug gegaan naar Renswoude. Daarna besloot ik om definitief terug te keren naar Valleivogels. Ik kwam bij de A-se- lectie en sta nu zelfs in de basis en ben ook belangrijk voor het team. Dat is mooi. Ik moest van ver ko- men”, geeft Ronnie aan. ,,Wilde zo graag in een A-selectie en ben dus enorm blij dat ik mijn bijdrage kan leveren”. De familie Van Essen is een echte voetbalfamilie. Pa, Evert van Es- sen, speelde vroeger al in het eer- ste elftal van Valleivogels en ook zijn broer Gert werd een meer- waarde voor het vlaggenschip. Moeder, Ina van Essen, leverde ook haar prestatie rondom het voetbalveld en was bijvoorbeeld op haar 15e al secretaresse van Supportersclub “Alle Vogels Vlie- gen”. Het voetbal is Ronnie dus met de paplepel ingegoten. ,,Toen ik 4 jaar was, ging ik mee naar het voetbalveld. Altijd mee met de supportersbus. Ook dat waren mooie tijden. Heb zelfs in het Bir- die-pak, de mascotte van Vallei- vogels, gezeten”, geeft hij lachend aan. ,,Speelde toen in het tweede elftal en toen ik gevraagd werd, was ik daar wel voor in”. Als we de vraag stellen wat hij vindt van Valleivogels, dan is Ronnie bijna niet meer stil te krij- gen. ,,Er gebeurt zoveel binnen de sportvereniging, tjonge waar moet ik beginnen? Valleivogels is groot en het ademt voetbal uit. Zoveel vrijwilligers, daar heb ik bijzonder veel respect voor. Het gaat hierbij niet om welke functie je uitoefent, iedereen is belangrijk voor Valleivogels. Ook de gezellig- heid heerst bij de club en dat doet de vereniging ook goed. Kijk eens naar je jeugd. Man, er loopt zoveel jeugd rond. Het gaat van de mi- ni’s tot aan de JO19-1. Het is een prachtige vereniging”! HET EERSTE ELFTAL BEHAALD Je gaf zelf al aan dat je van ver moest komen. Hoe kijk je hier nu naar? ,,Het eerste elftal is een hecht en collectief team. We wil- len allemaal voor en met elkaar werken en zo tot resultaat ko- men. Zie me zelf het liefst aan de rechterkant, maar kan ook op het middenveld of als centrale ver- dediger uit de voeten. Het is een mooie club en ben trots dat ik de clubkleuren rood en wit mag ver- dedigen. Nu in het eerste elftal en later misschien in een lager elftal. Voetballen is echt mijn sport. In deze sport zit echt alles: vreug- de, verdriet, emotie, strijd, passie. Noem het maar op. Het komt er allemaal in voor”. Ronnie van Essen kunnen we ken- merken als een echte Valleivogel. Een jongen met het hart op de goede plaats en dat zijn de juis- te kenmerken die passen bij een voetbaldier als Van Essen. “Al toen ik 4 jaar was, ging ik mee naar het voetbalveld”